PL
  • International

  • English Version EN

Entezopatia więzadła rzepki

Czym jest entezopatia więzadła rzepki?

Entezopatia więzadła rzepki to przewlekły stan zapalny w miejscu przyczepu więzadła rzepki do rzepki. Zwykle występuje po nadmiernym obciążeniu i łatwo ją zdiagnozować, ponieważ ból jest wyraźnie zlokalizowany w dolnej części rzepki i może być z łatwością odtworzony podczas badania. 

Wentezopatii więzadła rzepkimożna wyróżnić cztery stopnie nasilenia bólu.  W fazie I ból pojawia się wyłącznie po silnym obciążeniu. W fazie II ból pojawia się na początku treningu i po jego zakończeniu. W fazie III ból występuje stale, podczas całej aktywności fizycznej. W fazie IV następuje naderwanie lub zerwanie więzadła rzepki. 

Entezopatia więzadła rzepki jest najczęstszym schorzeniem kolana wśród sportowców wyczynowych i ambitnych amatorów sportu. Wystąpieniu entezopatii więzadła rzepki sprzyjają przede wszystkim dyscypliny sportowe, w których na więzadło rzepki działają duże obciążenia rozciągające,  takie jak na przykład przy skoku i lądowaniu . Oprócz skoku wzwyż i skoku w dal, zaliczają się do nich również sporty z piłką, takie jak siatkówka czy koszykówka, a także podnoszenie ciężarów i biegi wytrzymałościowe na twardej nawierzchni.

Bolesny obszar w przypadku entezopatii więzadła rzepki

Lokalizacja bólu

Entezopatia więzadła rzepki to zapalenie ścięgna, które poprzez rzepkę (patella) łączy mięsień czworogłowy uda z kością piszczelową (tibia). Występuje w dolnej części rzepki, dokładnie w miejscu połączenia więzadła rzepki z rzepką.

 

Entezopatia więzadła rzepki ma wiele nazw 

Prawdopodobnie większość osób zna entezopatię więzadła rzepki pod potoczną nazwą „kolano skoczka”. Używa się również terminów specjalistycznych patellar tendinitis, patellar tendinosis, tendinopatia więzadła rzepki, entezopatia i tendinopatia rzepki.


Przyczyny entezopatii więzadła rzepki 

Entezopatię więzadła rzepki wywołuje przewlekłe przeciążanie przyczepu ścięgna. Obciążenie to jest najsilniejsze, gdy kolano jest zgięte, ponieważ przyczep ścięgna jest zgięty i napięty. 

W powstawanie zespołu przyparcia rzepki mogą być zaangażowane trzy obszary: czynny układ ruchu (mięśnie i ścięgna), bierny  układ ruchu (kości, stawy i więzadła) oraz indywidualna statyka ciała.  

  • Przeciążenie  

Maksymalne obciążenia rozciągające działają na rzepkę przede wszystkim podczas lądowania po skoku. Oprócz intensywności istotną rolę  odgrywa również częstotliwość obciążenia i kondycja fizyczna.

 

  • Siły rozciągające spowodowane zaburzeniami równowagi mięśniowej

Wrodzone osłabienie więzadeł, skrócone lub stwardniałe mięśnie uda, krótsza noga lub inne zaburzenia równowagi fizycznej mogą zwiększyć siły rozciągające działające na ścięgno rzepki.

 

  • Wysokie ustawienie rzepki

W przypadku wysokiego ustawienia rzepki, znanego również pod nazwą patella alta, rzepka jest przesunięta ku górze, co powoduje większe siły rozciągające na więzadło rzepki podczas zginania kolana. Wysokie ustawienie rzepki może być wrodzone lub nabyte. 

 

  • Przemieszczenie (nieprawidłowe ustawienie rzepki) 

Jeśli rzepka przesuwa się na zewnątrz, dochodzi do dodatkowych obciążeń, co może powodować dolegliwości.


Kompleksowe leczenie entezopatii więzadła rzepki

Aby stworzyć podstawy do skutecznego leczenia entezopatii więzadła rzepki, należy przede wszystkim wyeliminować czynnik obciążający. W zależności od intensywności urazu, przed ponownym rozpoczęciem treningu zaleca się przerwę trwającą od sześciu do dwunastu tygodni. 

Środki pomocnicze

W przypadku przewlekłego lub ostrego bólu opaska na więzadło rzepki, taka jak JuzoFlex Patella Xtra, pomaga prowadzić i stabilizować rzepkę. Efekt masażu wywierany przez wypustki wspomaga krążenie krwi, a tym samym proces gojenia. Jeśli przyczyną entezopatii więzadła rzepki jest nieprawidłowa postawa, brak równowagi mogą skompensować wkładki. W ciężkich przypadkach dodatkową stabilizację, a tym samym większą skuteczność zapewnia orteza, taka jak JuzoPro Patella Xtec Plus.

Terapia z wykorzystaniem JuzoFlex Patella Xtra 

Optymalne leczenie entezopatii więzadła rzepki

JuzoFlex Patella Xtra stosuje się w leczeniu zachowawczym entezopatii więzadła rzepki. Główny cel stanowi redukcja objawów bólowych i wsparcie regeneracji. Pelota centruje rzepkę, poprawiając jej prowadzenie. Stymulujące i masujące wypustki wspomagają proces gojenia. 

Leczenie entezopatii więzadła rzepki może trwać do 16 tygodni. Ze strony pacjenta wymaga ono wiele cierpliwości i chęci współpracy. W przypadku zbyt wczesnego przerwania terapii entezopatia więzadła rzepki może przejść w stan przewlekły. Z tego powodu konieczne jest konsekwentne stosowanie JuzoFlex Patella Xtra, a także uzupełniająca fizykoterapia i ćwiczenia rehabilitacyjne.

Fizykoterapia

W zależności od stopnia zaawansowania, natężenia bólu i wskazań w leczeniu entezopatii więzadła rzepki wykorzystuje się różne formy fizykoterapii. Oprócz masaży i fizjoterapii stosuje się również termoterapię, elektroterapię, ultradźwięki i terapię falą uderzeniową. Poszczególne elementy można indywidualnie łączyć i zestawiać w zależności od przyczyny.

Ruch

Aby zredukować obciążenie przyczepu więzadła rzepki, należy unikać sportów, w których występują skoki lub inne silne lub częste obciążenia rozciągające. W celu wzmocnienia mięśni podtrzymujących należy po konsultacji z lekarzem przestawić się na mało obciążające sporty, takie jak jazda na rowerze lub aqua jogging, czyli bieganie w wodzie. Regularne rozciąganie mięśni ud zmniejsza napięcie na rzepce, a inne  ukierunkowane ćwiczenia umożliwiają kompensację braku równowagi mięśniowej. 

Podczas treningu doskonale sprawdzają się w szczególności ćwiczenia ekscentryczne. W ich trakcie mięsień jest ciągle napięty. Uzyskane w ten sposób napięcie mięśniowe jest później powoli i w kontrolowany sposób rozładowywane w fazie ekscentrycznej. 

Ćwiczenia wzmacniające i profilaktyczne

Opaska na więzadło rzepki poprawia fizjologiczne prowadzenie rzepki, a tym samym wspomaga bezbolesny ruch.  Odpowiednio dobrane ćwiczenia pomagają wzmocnić mięśnie podporowe i kompensować brak równowagi mięśniowej. We współpracy z terapeutami firma Juzo przygotowała poniższy zestaw ćwiczeń.


Operative Verfahren

Chirurgische Eingriffe sollten beim Patellaspitzensyndrom nur als letzte Möglichkeit in Betracht gezogen werden. Tritt durch die konservative Behandlung dauerhaft keine Besserung ein, gibt es sowohl offene als auch minimal-invasive Operationsmethoden.